Ekologia
Kryptowaluty i blockchain uruchamiane są przez algorytm o nazwie Proof of Work (PoW), który celowo nie jest efektywny obliczeniowo, jednak jest dzięki temu bardziej bezpieczny.
Obecny system transakcji kryptowalutowych i NFT jest zasadniczo niezrównoważony z punktu widzenia troski o środowisko. Jedna transakcja może pochłaniać równowartość energetyczną 700 000 transakcji kartami Visa.
Tworzenie, kupowanie, sprzedawanie i odsprzedawanie tokenów NFT składa się z transakcji, które wymagają naprawdę sporo energii elektrycznej! Według postu Akten z 14 grudnia 2020 roku na Mediuum.com ślad pojedynczego NFT jest równoważny całkowitemu zużyciu energii elektrycznej przez mieszkańca UE przez ponad miesiąc w połączeniu z emisjami CO2 odpowiadającymi jeździe przez 1000 km.
Prawa autorskie
Tokeny NFT mogą zostać wykorzystanie do zasobów cyfrowych, których autor tokenu nie jest właścicielem i nie posiada praw.
Również w drugą stronę, NFT nie przyznaje żadnych praw do samego dzieła, a jego wartość może być podatna na kaprysy twórcy, które może tworzyć kopie różniące się od „oryginału” z wykorzystaniem niewielkiego wysiłku artysty. Całość może czynić NFT bezużytecznym tokenem, ponieważ inne tokeny NFT możemy wtedy powiązać z identycznymi i legalnymi działami sztuki wykonami przez właściciela praw autorskich.
Problemy z przechowywaniem
Zawartość po zakupie nie jest przechowywana w łańcuchu bloków, a na serwerze, co może doprowadzić np. do przypadkowego usunięcia. Ma to intuicyjny sens w przypadku sztuki fizycznej. Obraz różni się od wykonanych z niego kopii, przy czym oryginał jest przypisany do określonej wartości historycznej i kulturowej odrębnej od wartości artystycznej wszelkich kolejnych kopii.
Pranie pieniędzy
Ryzyko prania pieniędzy jest nieodłączne dla każdej kategorii aktywów, której wartość jest wysoce subiektywna. Jak wskazują przykłady sprzedaży rzeczy tokenizowanych jako NFT mamy tu jeszcze większą nieprzejrzystość.